کتاب: تاریخ امیدبخش نوع بشر

مشخصات کتاب:

Humankind : a hopeful history,2019

کتاب با نام های «تاریخ امیدبخش نوع بشر» و «آدمی» و «بشریت» به زبان فارسی و از سوی نشرهای مختلفی منتشر شده است. نسخه ‌ای که میخواهم در ادامه به نقد و بررسی اش بپردازم، نسخه منتشر شده از سوی نشر پارسه است.

تاریخ امیدبخش نوع بشر/ روتخر برخمان / ترجمه سکینه تقی زاده و میرجواد حسینی/ چاپ اول 1399/ 456 صفحه/ گالینگور/رقعی

درونمایه و نقد و بررسی کتاب:

موضوع اصلی کتاب این است: اکثر افراد ذاتی نیک دارند. یعنی به خودی خود بد نیستند. نویسنده در این کتاب استدلال می کند که عموم انسان ها تمایل به خوبی و نیکی دارند. در حالی که رسانه‌ها در تلاش هستند تا چیزی را که دقیقا برعکس واقعیت است نشان بدهند و این موضوع جایی هم در تاریخ روایت‌های بشری ندارد.

 استدلال های او برای بازاندیشی دربارۀ رویدادهای تاریخی، ریشه در مطالعات او در فلسفه و علوم اجتماعی دارد. او در این اثر برخی باورهای نادرست را که قرن ها بر ذهن بشر حاکم بوده، به چالش می طلبد و بی اعتباری شان را اثبات می کند.

 این کتاب، فرضیات بنیادین دربارۀ ماهیت نوع بشر را به چالش می کشد و جهانی از امکانات و فرصت ها را نشان میدهد.

در کل اگر بخواهیم نتیجه گیری کلی کنیم: این کتاب برای کسانی که عموما به همه چیز و ذات بنیادی بشر و رفتارهای او بدبین هستند، پیشنهاد میشود. چرا که میبینیم خیلی از افکار و حقایقی که ما آنها را حقایق میدانستیم، آن هم به واسطه رسانه ها و نقل قول ها؛ حقیقت نیست و بسیار در بیان آن انحراف به وجود آمده است. نیاز نیست فکر کنید که حادثه یازدهم سپتامبر خوب بوده و رسانه ها دروغ گفتند، اما رویدادهایی هستند که به مدلی دیگر بیان شده اند و این باعث شده تا از حقیقت واقعی دور شوند. برخمان تلاش میکند تا در این کتاب نشان دهد که میتوان جهانی بهتر را دید و ساخت. نه الزاما آرمان شهری بدون حادثه و به دور از واقعیت. بلکه جهانی بهتر با دیدگاهی مثبت‌ تر.

کدام ترجمه را بخوانم؟

اگر لیست اسناد کتابخانه ملی و فیپا رو چک کرده باشید، اولین نشری که برای دریافت فیپای این کتاب اقدام کرده بود، «فرهنگ نشر نو» بوده است. اما طبق تحقیقات، نشر پارسه اول این کتاب را منتشر کرد. و سپس دیگر ناشران. «فرهنگ نشر نو» این کتاب را با نام «آدمی» منتشر کرد. در مورد ترجمه، با تطبیق، ترجمه «نشر پارسه» بسیار روانتر و بهتر بود. و از نظر قیمت هم بخواهیم درنظر بگیریم، با تفاوت قیمت زیادی نشر نو منتشر کرده است. که به نظرم گذاشتن منابع و داشتن حاشیه زیاد، چیزی شبیه به کتابسازی است. متن منتشر شده از سوی نشر پارسه 456 صفحه است و برای نشر نو 498 صفحه، که هیچ تفاوتی در ترجمه نیست، یعنی سانسوری بیشتر یا کمتر وجود ندارد. و این تفاوت بسیار صفحه در عرض خط،  و حاشیه زیادی است که نشر نو در نظر گرفته است، و منابعی که به درد خواننده نمیخورد، و این درحالی است که کسی که محقق است قطعا به منابع اصلی کتاب میتواند دسترسی پیدا کند. بوک مگ از چندین مخاطب دیگر نیز پرس و جو کرده و تعداد افرادی که ترجمه نشر پارسه را پیشنهاد کرده اند، دال بر روان تر بودن ترجمه است.

ناشران دیگری که پس از این دو ناشر اقدام کرده اند، نشر خردمند، لوگوس، نیلگون، آتیسا (که صد در صد کتابسازی است، و این ناشر سابقه زیادی در کتابسازی و کپی از عنوان های پرفروش دیگر ناشران دارد!). و اگر قرار است نشر دیگری به جز نشرهای پارسه و نشر نو را بخوانید، فقط خردمند پیشنهاد داده میشود.

آیا نسخه های دیگری دارد؟

تا زمان انتشار این یادداشت فقط نسخه الکترونیک در اپلیکیشن های فیدیبو و طاقچه قرار گرفتند.