چرا دلهره های کودکی در بزرگسالی عواقب جبران ناپذیری دارند؟
امروزه روشهای درمانی که ادعا میکنند به احساسات افراد توجه میکنند فراوان شده است.
این روشها در تقابل با مکاتب فکری فروید و یونگ و آدلر قرار میگیرند که بیشتر با ذهن افراد سرو کار داشتند؛ اما تا آنجا که من میدانم هدف اصلی این نوع توجه تخلیه کوتاه مدت احساسات فرد است نه تجربه و شناخت واقعیت. البته تخلیه شدید احساسات به واقع باعث آرامش میشود ولی باید توجه کرد که میزان احساسات تنها زمانی قابل درک و قابل پذیرش خواهد بود که آنچه واقعاً رخ داده به رسمیت شناخته شود در نتیجه تا زمانی که تخلیه احساسات با به رسمیت شناختن واقعیت همراه نشود و تا هنگامی که واقعیت نادیده گرفته شود – همان طور که در بیشتر برنامه های درمانی که بخشش را توصیه میکنند اتفاق میافتد – الگوهای رفتاری قدیمی و خود ویرانگر از بین نخواهند رفت.
این امر در مورد برنامه های به اصطلاح توجه به بدن هم صادق است بیدار کردن مصنوعی خاطرات موقعیتهای آزاردهنده با استفاده از تکنیکهای تنفسی خاص یا ماساژ نیز نمیتواند عوارض آنها را برای همیشه از بین ببرد اگرچه ممکن است آرامشی کوتاه مدت به دنبال داشته باشد.
اگر بیدار کردن خاطرات آسیبها فقط در سطح جسم باشد و با زندگی گذشته فرد ارتباط داده نشود بی فایده و اغلب خطرناک خواهد بود. احساسات و تحریکات بدنی فقط زمانی قابل درک و حل شدن خواهند بود که به آنها با در نظر گرفتن کل گذشته فرد نگریسته شود اگر ما به هر سه سطح – بدن احساسات ذهن توجه نکنیم علایم آزاردهنده عود خواهند کرد چون بدن خاطرات انباشته شده در سلولها را آن قدر تکرار میکند تا گوشی برای درد دل پیدا کند و درک شود.
بقیه عمر در روشهای درمانی تنها زمانی میتواند راه حلهای سودمند پایداری ارائه دهد که نخست واقعیت گذشته ما را برایمان روشن کند و همچنین آن را برای اگر امروز فردا پس فردا و برای همیشه با آغوش باز پذیرای احساسات مدام در حال تکاملمان باشیم و ابزارهای لازم را برای درک آنها کسب کنیم میتوانیم سلامتی و شفافیت و استقلال به دست بیاوریم و حفظشان کنیم تنها در این صورت است که میتوانیم جای دسترس ما قرار دهد. ما تنها . پایمان را محکم کنیم و به مواد مخدر و مرشد و گروه های مختلف احساس نیاز نکنیم و به نظریه هایی که توصیه میکنند گذشته را تغییر دهیم دل نبندیم.
گزیده‌ای از کتاب…
کتاب دلهره‌های کودکی / نویسنده:آلیس میلر/ مترجم:امید سهرابی‌نیک/ نشر نو
کتاب دلهره‌های کودکی یا جست‌وجوی خود واقعی نوشته آلیس میلر کتابی روان‌کاوانه بر اساس دلهره‌ها و اسیب‌های روحی دوران کودکی است.
سرکوب آسیب‌های روحی در دوران کودکی ریشهٔ اصلی اختلالات روانی و جنایتکاری است. ممکن است سرکوب و انکار در دوران کودکی برای کودک لازم به‌نظر برسد، ولی هزینه‌ای که به‌بار می‌آورد خود را در دوران بزرگسالی نشان می‌دهد. سخت‌ترین و پرزحمت‌ترین شرایط زندگی در دوران کودکی به‌خودی‌خود باعث به وجود آمدن جنایتکار نمی‌شود.
آلیس میلر در کتاب دلهره‌های کودکی به مشکلات و آسیب های روحی دوران کودکی همچون نداشتن رفاه و امکانات کافی، افسردگی، خودنمایی، خوارشماری، احساس حقارت و….را بررسی کرده و راه‌های درمان آنها را نیز بیان کرده است.
