آنچه در این مطلب خواهید خواند:

پدیده بازداشتگاه صورتی چیست؟

پرفسور الکساندر شاوس در سال 1979 آزمایش ساده ای را ترتیب داد که از ۱۵۳ نفر جوان تندرست یک آزمایشگر دو مقوای رنگی بزرگ و یک آزمایشگاه بسیار روشن تشکیل میشد.

مردان جوان باید به مقواها نگاه میکردند که یکی صورتی و سرمه‌ای بود. پس از نگاه کردن باید تست قدرت را با دستگاهی انجام میدادند.

نتایج آزمایش ها عجیب بود، افرادی که به مقوای صورتی نگاه میکردند، قدرت کمتری داشتند.

همین دلیل هم باعث شد در ابتدای دهه ۱۹۸۰ رنگ صورتی به طور گسترده ای رواج یافت. چرا که این رنگ باعث آرامش بیشتر نظاره کنندگان میشد.

حتی شرکت های اتوبوس رانی با صورتی کردن صندلی های اتوبوس از کاهش رفتارهای تخریب کننده خبر دادند

خلاصه، رنگ صورتی راهکاری بدیع برای حل معضلات و مسائل گوناگون شد و تا دهه ۱۹۹۰ ادامه داشت.

 

اما موضوع امروز فقط رنگ بود؟

در حقیقت رنگ ها و یک عالمه نیروهای پنهان دیگری هستند که طرز تفکر، احساس و رفتار ما را شکل می دهند بی آنکه از نفوذشان آگاه باشیم.

در حقیقت ذهن آدمی مجمع میلیاردها اثر کوچک پروانه ای است که محصول زنجیره ای آشفته از واکنشهاست. شناخت برخی از عوامل و تاثیرات محیطی به ما کمک میکنه تا بتونیم رفتارهایی سودمندتر داشته باشیم.

 

گزیده ای از کتاب…

کتاب بازداشتگاه صورتی/ آدام آلتر/ ترجمه هوشمند دهقان/نشر ترجمان

نوسنده در این کتاب با لحنی طنز و گفتاری قابل فهم نشون داده که تصمیمات و رفتار ما امروزه چقدر تحت تاثیر عوامل بیرونی است. کتابی دیگر در حوزه اقتصاد رفتاری.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *