هنر خودشناسی چیست؟
به واسطه علم روان شناسی در ذهن همه ما نقش بسته است که ذهن اساساً به دو بخش آگاه و ناخودآگاه تقسیم میشود؛ یعنی بین آنچه بی واسطه در دسترس ما است و آنچه در سایه های ذهن واقع است که وقتی به شکل علایم بیماری، رویاها، لغزش های زبانی و اضطراب ها، حسرت ها و ترس های فراگیر بروز می کند سخت غافلگیر میشویم.
همچنین یکی دیگر از تأثیرات روان شناسی این بوده است که عموماً تأکید داریم که از جمله لازمه های بلوغ این است که امور ناخودآگاه را به امور آگاهانه تبدیل کنیم تا این رویه یاریمان کند در هنر خودشناسی استاد شویم.
اما نباید خودمان را سرزنش کنیم که چرا چندان از ذهن خودمان سر در نمی آوریم
این معضل در خودِ معماری مغز ما ریشه دارد؛ زیرا مغز ما اندامی است که طی هزاران سال نه برای غربالگری صبورانه و درون نگرانه ایده ها و عواطف بلکه برای تصمیم گیری های سریع و غریزی تکامل یافته است.
بلوغ مستلزم این است که با والا طبعی تمام بپذیریم که با ترابردهای متعددی سر و کار داریم و ملزم هستیم که بکوشیم به شکلی منطقی گره آنها را باز کنیم .
بزرگ شدن یعنی این که با فروتنی تمام دریابیم که چه بسا مدام جنبه هایی اغراق آمیز را وارد موقعیت های گوناگون میکرده ایم.
یعنی این که با دقت بیشتر و روحیه ی انتقادی بالاتری خودمان را زیر نظر بگیریم تا این قابلیت را در خودمان تقویت کنیم که در هر موقعیت خاص و لحظه ی خاص با انصاف و بی طرفی بیشتری دست به قضاوت و عمل بزنیم.
منظور این است که درباره سرچشمه های مشکلاتمان اندکی در ایتمان را بالاتر ببریم و بدین ترتیب دریابیم که به طور مشخص درباره کدام جنبه های زندگیمان باید مراقبت و دقت بیشتری به خرج دهیم.
گزیده ای از کتاب…
خودشناسی / آلن دوباتن/ انتشارات کتابسرای نیک
آلن دوباتن در کتاب خودشناسی شما را به سفری در ژرفترین و دور افتاده ترین گوشه های وجودتان میبرد و با کمک آن مجهز به مجموعه ابزارهایی میشوید که میتوانید شخصیتتان را به درستی شناسایی کنید.
